Τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας Ε.Ο.Ε.Σ. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ εκπροσώπησε ο Δήμαρχος Παιανίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, κ. Δημήτρης Δάβαρης, στη Γενική Συνέλευση της ALDA που πραγματοποιήθηκε στις 5 & 6 Ιουνίου 2014 στο Στρασβούργο.Στο πλαίσιο των εργασιών, ο κ. Δάβαρης τοποθετήθηκε, μεταξύ άλλων, για τις προκλήσεις των τοπικών κοινωνιών και τη σημασία ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους...
Τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας Ε.Ο.Ε.Σ. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ εκπροσώπησε ο Δήμαρχος Παιανίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, κ. Δημήτρης Δάβαρης, στη Γενική Συνέλευση της ALDA που πραγματοποιήθηκε στις 5 & 6 Ιουνίου 2014 στο Στρασβούργο.
Στο πλαίσιο των εργασιών, ο κ. Δάβαρης τοποθετήθηκε, μεταξύ άλλων, για τις προκλήσεις των τοπικών κοινωνιών και τη σημασία ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους.
Ακολουθεί ολόκληρος ο λόγος του κ. Δάβαρη:
«Κυρίες και Κύριοι
Ο Ευρωπαϊκός Όμιλος Εδαφικής Συνεργασίας «ΕΟΕΣ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ», λίγες μόλις μέρες μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές με τα τόσο σημαντικά μηνύματα, είναι και πάλι παρών στην Γενική Συνέλευση της ALDA της οποίας επέλεξε να είναι μέλος. Και το επέλεξε διότι οι ιδρυτικοί της στόχοι, ιδιαίτερα στους τομείς ενίσχυσης και εμβάθυνσης της δημοκρατίας σε τοπικό επίπεδο, της προαγωγής του διαπολιτισμικού διαλόγου και της προώθησης του σεβασμού των δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είναι ταυτόσημοι με αυτούς του «Ε.Ο.Ε.Σ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ» και μας βρίσκουν απολύτως σύμφωνους και έτοιμους για κοινή δράση. Μια δράση η επιτυχία της οποίας εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την ένταξη ή μη σε δράσεις ανταποκρινόμενες στις προϋποθέσεις και τους όρους του προγράμματος «Ευρώπη για του Πολίτες». ‘Άλλη μια διαδικασία, όπως και τόσες άλλες, που εκπορεύεται από την κορυφή προς την βάση. Από τις Βρυξέλλες προς την ευρωπαϊκή περιφέρεια. Άλλη μια φορά θα κληθούμε και εσείς και εμείς, ως απλά μέλη, να απαντήσουμε θετικά ή μη στις προσκλήσεις – προκλήσεις, αλλά και στο ερώτημα και μετά τι; Τι είναι αυτό που μένει στις Τοπικές Κοινωνίες μετά την λήξη του όποιου μακροχρόνιου ή βραχύβιου προγράμματος; Και είναι αυτό από μόνο του αρκετό; Καλύπτουμε τον ρόλο μας απλά ως διαχειριστές ή παρεμβαίνουμε και με προτάσεις που καταθέτουν οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες και που μπορεί να μη ταυτίζονται με το εύρος του προγράμματος; Ερωτήματα των οποίων οι ρίζες βρίσκονται στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσα.
Κυρίες και Κύριοι
Οι ευρωεκλογές της 25ης Μαίου 2014 ανήκουν πια στο χθες και στην ιστορία. Τα μηνύματα πολλά και έρχονται σε μια περίοδο όπου η Ε.Ε μπορεί και πρέπει να αλλάξει πορεία κα, κυρίως, να φράξει τον δρόμο στον νεοφασισμό που προ 65 μόλις ετών άφησε στο πέρασμά του εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες και κατεστραμμένες πόλεις και γειτονιές.
Είναι κοινώς παραδεκτό ότι στην παρούσα χρονική περίοδο και συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι λαοί της, βιώνουν σε μέγιστο βαθμό μια βαθιά πολιτισμική και όχι μόνο οικονομική – νομισματική ή δημοσιονομική κρίση, όπως, μονοδιάστατα, αρέσκονται να την παρουσιάζουν οι κρατούντες τις τύχες της στα χέρια τους. Κρίση που βάζει σε δοκιμασία την ίδια την ύπαρξή της Ε.Ε, πολύ δε περισσότερο τις αντοχές των πολιτών της. Στην δύνη της παγκοσμιοποίησης και των αιματηρών γεγονότων στην μέση ανατολή και τελευταία στην ανατολική Ευρώπη η γηραιά ήπειρος αποδεικνύει, για πολλοστή φορά, ότι δεν έχει γρήγορα αντανακλαστικά, ετεροκαθορίζεται, σύρεται αντί να οδηγεί. Δείχνει ως να μην έχει ικανές αντιδράσεις ριζωμένες σε ουμανιστικά ιδεώδη, αρχές, αξίες και ιδανικά που διαχρονικά γαλούχησαν δεκάδες γενιές και συγκρότησαν την ταυτότητά της και την παρουσία της στο παγκόσμιο σκηνικό. Αναδεικνύει ένα άλλο ήθος και ύφος στην διαχείριση των κοινών που με την σειρά τους φέρνουν στην επιφάνεια νέες αλαζονικές συμπεριφορές, ξένες προς το ευρωπαϊκό ιδεώδες. Οι δημοκρατικοί θεσμοί περιορίζονται. Το κοινωνικό κράτος, συνεχώς, συρρικνώνεται. Η αλληλεγγύη μένει στα χαρτιά ή στην χειρότερη περίπτωση εκλαμβάνεται ως ελεημοσύνη. Η κοινωνική συνοχή διασπάται, σε μια εποχή που είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε αναγκαία. Το χάσμα Βορρά – Νότου συνεχώς διευρύνετε. Παλαιά στερεότυπα μπαίνουν και πάλι στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Νέες αποσχιστικές τάσεις κάνουν την εμφάνισή τους. Αναζωπυρώνονται εθνικιστικές συμπεριφορές γυρίζοντας την Ευρώπη δεκαετίες πίσω. Ο νεοναζισμός, 60 χρόνια μετά, επανέρχεται στο προσκήνιο. Ένας νέος ευρύτερος και με ευρωπαϊκό μανδύα, αυτή την φορά, συγκεντρωτισμός και γραφειοκρατία εδραιώνεται καθημερινά. Και απέναντι σε όλα αυτά οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών – μελών, δείχνουν αδύναμες στο να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των λαών και των καιρών, δρώντας στις περισσότερες των περιπτώσεων μάλλον ως τραπεζίτες παρά ως πολιτικοί. Το «πάντων πραγμάτων μέτρον Άνθρωπος εστί» από τον Πρωταγόρα του Πλάτωνα διολισθαίνει όλο και βαθύτερα στο σύγχρονο θεώρημα που ακούει στο «πάντων πραγμάτων μέτρον χρήμα εστί». Ο Ευρωπαίος Πολίτης μένει στο περιθώριο μεταλλασσόμενος σταδιακά σε καταναλωτή. Η Ενωμένη Ευρώπη πορεύεται, στηριγμένη μόνο στην ευημερία των αριθμών. Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης θαμπώνει ενώ η ίδια αρνείται συστηματικά, την ανατροφοδότησή του από την μοναδική και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης που δεν είναι άλλη από τους ίδιους τους πολίτες της. Οι οποιεσδήποτε προσπάθειες, μαζικής, προσέγγισης των πολιτών γίνονται πάντα λίγο πριν από τις ευρωεκλογές, μέσα από ευρηματικά spot, όπως πρόσφατα, για να ξεχαστούν αμέσως την άλλη μέρα ως τις επόμενες ευρωεκλογές.
Η ALDA ανταποκρίνεται θετικά στις υποχρεώσεις της. Προς αυτή την κατεύθυνση προσπαθεί και ο Ε.Ο.Ε. Σ. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ. Όμως στην διάρκεια της όποιας δράσης, βάση προγράμματος, διακρίνει κανείς την ουσία του προβληματισμού, των συμμετεχόντων, που δεν είναι άλλος από το να μη χαθεί το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, την αναζήτηση της θεσμικής κατοχύρωσης στην εμβάθυνση της ίδιας της δημοκρατίας σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Την αγωνία τους για το ποίος και για ποίον διαμορφώνεται το σήμερα και το αύριο το δικό τους και των παιδιών τους. Γιατί τόσο ο ίδιος ο πολίτης όσο και όλοι εμείς που ζούμε και δραστηριοποιούμαστε μαζί του είμαστε βέβαιοι, περισσότερο από κάθε άλλον, για το τι σημαίνει να ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ. Τι σημαίνει να σκέφτεσαι τοπικά ή εθνικά αλλά να πράττεις ευρωπαϊκά, τι σημαίνει η αναζήτηση της καινοτομίας. Τι σημαίνει να προάγεις τον διαπολιτισμικό διάλογο και την πολυγλωσσία. Τι σημαίνει να προωθείς και να διευρύνεις τα Ανθρώπινα δικαιώματα. Τι σημαίνει ειρηνική συνύπαρξη.
Τι μένει ως υποχρέωση για όλους εμάς; Αυτό που αποτελεί και πρόταση του Ε.Ο.Ε.Σ. ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ στην παρούσα Γ.Σ. Δηλαδή η πλατιά και σε βάθος συζήτηση, μεταξύ όλων των μελών της ALDA, των Πόλεων που κατά καιρούς έλαβαν μέρος στο πρόγραμμα «Ευρώπη για τους Πολίτες» με την συμμετοχή Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και Ερευνητικών Κέντρων με στόχο την αναζήτηση τρόπων και μορφών της εμβάθυνσης της δημοκρατίας σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο και θεσμοθέτησης τους. Και αυτή η πρόταση να τύχει χρηματοδότησης από το πρόγραμμα Ευρώπη για τους Πολίτες.
Θέλω να κλείσω με όσα ο Ζαν Μονέ, ο μεγάλος οραματιστής της Ενωμένης Ευρώπης, έλεγε. «Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων, αυτοί που θέλουν να είναι κάποιοι και αυτοί που θέλουν να κάνουν κάτι», εμείς ασφαλώς επιλέγουμε την δεύτερη κατηγορία. Συνάμα μας παροτρύνει να «συνεχίσουμε τις προσπάθειες διότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους λαούς της Ευρώπης εκτός από την ένωση», ας απαντάμε λοιπόν κάθε μέρα θετικά με λόγια και με έργα. Ο Ε.Ο.Ε.Σ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑ είναι στην διάθεσή σας.»